Overstroming

Over de Indische Waterlelies kan een boek met anekdotes worden geschreven. Plezierige en minder plezierige verhalen zijn ontstaan tijdens de bouw van de attractie in het Sprookjesbos. Opvallend was bijvoorbeeld dat de Efteling als eerste polyester inzette voor het maken van de figuren en decoratie. Polyester was destijds het wondermiddel. Het sprookje van de Indische Waterlelies werd op 3 mei 1966 officieel geopend. Een dag daarvoor was de wanhoop nabij. Toen men op 2 mei 's morgens de laatste hand wilde leggen, was de hele attractie onder water gelopen. Water uit de vijver voor het gebouw had zijn weg naar binnen gevonden."Sabotage", werd er geroepen. Met man en macht werd de schade nog net op tijd hersteld.

Drie mannen onder de heks

Bij de officiele opening bleek dat de realisatie van de Indische Waterlelies op dat moment technisch iets te hoog gegrepen was. Zo was tijdens de eerste voorstelling de mechaniek van heks noch klaar, noch perfect. Om het gezelschap niet teleur te steilen, moest de show doorgaan. De oplossing voor het probleem was even eenvoudig als absurd. Er kropen gewoon drie mannen onder de pop, die voor de beweging van de heks zorgden. Er was niemand van de genodigden die dat is opgevallen. De tweede show die werd gedraaid, moest het al zonder de kikkers stellen. Die gaven de geest na een ronde. Terwijl de gasten aan de koffie zaten, probeerden de technici gewaagd de attractie voor de derde keer op te starten. Er gebeurde toen helemaal niets meer en toen konden de bouwers in zwembroek aan de slag om de zaak te herstellen voor de volgende dag. Want dan zouden de dagrecreanten zich dienen te vermaken met dit wonder der sprookjes. Ze werden ook niet teleurgesteld. Hoe het voor elkaar gebokst is, weet niemand meer, maar op 9 mei dansten de Elfjes in de Indische Waterlelies. De reacties op de attractie waren fraai van aard.

Emotionele beleving

Sinds die woelige beginjaren, veranderde er wat betreft uitstraling en beleving niet veel aan de Indische Waterlelies. De Efteling wil dat ook niet veranderen. Het gaat tenslotte om de herkenning van de herinnering, die mede door de muziek van Bert Kampfert (African Beat) wordt opgeroepen. Gedacht wordt wel aan het moderniseren van de bewegingstechniek, zonder er echter de emotie van verleden en heden uit te halen. Die is niet zoveel anders als bij moderne attracties. Een attractie als Droomvlucht is weliswaar geconstrueerd met de nieuwste technieken, maar in emotionele beleving verschilt die niet zoveel van de 'oude' Indische Waterlelies.