En de Indische Waterlelies dansen, dansen en dansen.
bron: Efteling persmap 1996

Beluister hier de oude versie van het verhaal (266 Kb)

Al 30 jaar Er woonde bij een blauw kristallen meer in India eens een heks. Ze was zo lelijk dat alleen de nacht haar durfde te aanschouwen. Een kromme neus, puntige kin en een haardos grauwer dan de mist, zo zag ze er uit. Alles was spuuglelijk, behalve haar stem. Die was van een betoverende schoonheid. Letterlijk betoverend, want als ze 's nachts aan het meer stond, kon de heks iedereen die haar hoor de met haar stem vangen. Nu daalden altijd bij volle maan de Maangodin en haar Sterrenkinderen neer op aarde om te dansen op de waterspiegel van het oermeer. Zodra de Sterrenkinderen het water raakten, werden ze kleine feeen. De heks begluurde dat schouwspel aitijd met jaloerse bikken. De feeen en de Maangodin waren van een oogverblindende schoonheid en gehuld in zilveren jurkjes en sluiers. Zo wilde de heks er ook uitzien. Het was haar echter nog nooit gelukt om de feeen in de ban van haar stem te kr ijgen. Totdat op een slechte dag zeven kleine feeen ongehoorzaam waren en bleven dansen, toen de Maangodin hen terugriep. Toen het eerste zonlicht doorbrak, was het te laat. De heks had de zeven gevangen met haar stem. Ze lachte in haar knokkelige vuistjes, kwam tevoorschijn en verzocht de zon orn de schoonheid van de feeen weg te nemen. De zon ontnam de Sterrenkinderen hun zilverglans en schonk die aan het uitgedroogde, dorre haar van de heks. De feeen werden bleek en glansloos, maar dansten door in een schoonheid die niet onderdeed voor hun sterrenzusters aan de hemel. De heks was teleurgesteld. Ze was nu wel de mooiste heks, maar die feeen op het water overtroefden haar nog steeds duizend maal in schoonheid. Uit pure nijd veranderde de heks ze in waterlelies, gedoemd om eeuwig op het water te dobberen. De hemel schonk de feeen uit medelijden nog een blauwe glans. Meer kon ze niet doen.
De Indische Waterlelies drijven nog steeds op het azuurblauwe meer. Alleen bij midder nacht geeft de heks hen hun oude gedaante terug om haar te plezieren met dansen. En dat doen ze al 30 jaar. Dansen, dansen en dansen...